فرهنگ امروز/ محمد ایران‌دوست:

سرانجام پس از چهار دهه الیور استون، سینماگر مشهور امریکایی و دریافت‌کننده سه جایزه اسکار میهمان سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر شد. او به کشوری پا گذاشت که امریکا را شیطان بزرگ خطاب می‌کند و در هر مناسبت سیاسی پرچم این کشور را به آتش می‌کشد یا روی آن رژه می‌رود. کارگردان سه‌گانه معروف جوخه (١٩٨٦)، متولد چهارم جولای (١٩٨٩) و بهشت زمین (١٩٩٣) در جشنواره‌ای حضور یافت که توسط نظام جمهوری اسلامی برگزار می‌شود و در بخش‌های مختلف آن به ویژه بخش زیتون‌های زخمی فیلم‌هایی اکران شد که با منافع و سیاست‌های امریکا کاملا در تضاد و تقابل قرار داشت. الیور استون در برنامه زنده تلویزیون جمهوری اسلامی شرکت کرد و سیاست‌ها و برنامه‌های کاخ سفید از دوران تهاجم به ویتنام تا حمله اخیر موشکی به سوریه را به چالش کشید و سخنانی بر زبان آورد که سال‌هاست مسوولان ما در داخل و خارج کشور در تریبون‌های مختلف فریاد می‌زنند. کارگردان فیلم جی‌اف‌کی وارد کشوری شد که سال‌هاست از سوی امریکا و متحدانش در تحریم قرار دارد، ورود اتباع آن به امریکا ممنوع است و سایه شوم جنگ بر سر آن سایه انداخته. او به ایران آمد، در نشست‌های مطبوعاتی شرکت کرد، در مراسم اختتامیه جشنواره جهانی فیلم فجر در کنار وزیر و نماینده مجلس شورای اسلامی و مدیران کشوری سخنرانی کرد و جایزه صلح داد و پس از قدم زدن در بلوار کشاورز تهران به کشورش بازگشت. رفتار الیور استون این سوال را در ذهن پدیدار می‌سازد، به راستی اگر چنین رفتاری از سوی یکی از سینماگران ایرانی در جشنواره‌های امریکایی یا اروپایی سر بزند، به چه سرنوشتی دچار خواهد شد؟ آیا او می‌تواند در کشور به فعالیت حرفه‌ای‌اش ادامه دهد یا با انواع چالش‌ها مواجه می‌شود؟ شایسته است در حاشیه سفر الیور استون به جمهوری اسلامی ایران این موضوع نیز از سوی برخی رسانه‌ها، نهادها و صاحبان تریبون‌ها که نسبت به سینماگران ایرانی حساسیت دارند مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد و اگر لازم شد در رویکردشان تغییر و بازنگری انجام دهند. فراموش نکنیم برای جهانی شدن آرمان‌های‌مان باید همواره سعه صدر و تحمل نظرات و دیدگاه‌های متفاوت و حتی مخالف را داشته باشیم و به سهولت صاحبان اندیشه و هنرمندان را از گردونه خارج نسازیم.

روزنامه اعتماد